« Poprzednie hasło: 1. LEC | Następne hasło: LECARZ » |
2. LEC (43) vb pf i impf
pf (39) [w znacz. I.], impf (4) [w znacz. II.].
W inf oraz w formach sg m praet i con e pochylone, w pozostałych formach praet i con e jasne; part praet act z tekstu nie oznaczającego é.
inf | léc |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m légł | m pers | |
3 | m | légł | m pers | legli |
f | legła | m an | ||
n | legło | subst | legły |
plusq | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | m pers | legli byli | |
f | legła była | m an |
imperativus | |
---|---|
sg | |
3 | niechåj, niechże lęże |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | byś légł | m pers | |
3 | m | m pers | by legli |
inf léc (3). ◊ fut 1 sg lęgę (2). ◊ 2 sg lężesz (2). ◊ 3 sg lęże (6). ◊ 3 pl lęgą (2). ◊ praet 1 sg m -m légł (1). ◊ 3 sg m légł (4). f legła (4). n legło (8). ◊ 3 pl m pers legli (2). subst legły (1). ◊ plusq 3 sg f legła była (1). ◊ 3 pl m pers legli byli (1). ◊ imp 3 sg niechåj, niechże lęże (3). ◊ con 2 sg m byś légł (1). ◊ 3 pl m pers by legli (1). ◊ part praes act lęgąc (1). ◊ part praet act l(e)gszy (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.
- I. pf
(39)
- 1. Przybrać pozycję leżącą (niekiedy iśc spać)
(21)
- Przen (1)
- a. O stosunku płciowym (2)
- 2. Stracić życie
(16)
- a. Polec, zginąć na polu bitwy (15)
- b. Umrzeć
- 3. Być umieszczonym, znaleźć się na powierzchni ziemi (o przedmiotach) (2)
- 1. Przybrać pozycję leżącą (niekiedy iśc spać)
(21)
- II. impf. Klaść się, udawać się na nocny spoczynek, iść spać (4)
lec do czego (2): niechże [chory] lęże do pośćieley SienLek 141, 141v.
lec w co (2): álbo w onę kąpiel niechay chory lęże SienLek 104v, 131v.
lec na czym [o pozycji] (1): á tho ćiepło zágrzawſzy w przećiwne vcho náley/ legſzy ná tey ſtronie w ktorey ząb boli SienLek 76v.
lec na czym [o podłożu] (3): śiáná w pięć włożyć [...]/ ná nim wpiec léc/ á thám ſye wypoćić SienLek 131v. Cf »na łożu lec«, »lec na ziemi«.
W przeciwstawieniu: »lec ... wstać« (2): SkarŻyw 574; Weſoł lęże y wſtánie w Bogu vfáiący KołakSzczęśl C2.
»lec na brzuch« (1): Muśi cżáſem [...] Legſzy ná brzuch y mętney náchłyſnąć ſie wody. RejWiz 13.
»lec w grobie« (1): Bo oná dobrze przedtym ległá wgrobie byłá KochDz 108.
»na łożu lec« (1): Ani ná ſwym łożu lédz/ áni oczu zmrużyć/ Ani pożądnych dárów ſnu ſłodkiégo vżyć KochPs 195.
»lec wznak, na wznak« (1:l) (2): Potym niechay [rodząca] rowno ná wznák lęże SienLek 116; ArtKanc S4.
»lec na ziemi« (1): Y wſtał krol á podárł ſzáty ſwoie y legł ná ziemi [et iacuit in terra] BudBib 2.Reg 13/31.
lec z kim (1): a obcy legli z ich żonami! KochMon 30.
W porównaniu (1): Sławni mężowie legli/ iák zboże od koſy GórnTroas 17.
W porównaniu (1): Pámięći y śił zbywſzy: iáko więc kwiát lęże/ Którégo przy vwróći oſtry pług dośięże. KochPam 88.
W przeciwstawieniu: »lec ... wstawać« (1): cóżkolwiek czyniſz/ ták lęgąc/ iáko y wſtáiąc OrzQuin M3.
Formacje współrdzenne: dolec, nalec, oblec, odlec, podlec, polec, przylec, rozlec się, ulec, ulec się, wlec, zalec, zlec; dolegać, legać, nadlegać, nalegać, oblegać, podlegać, polegać, przelegać, przelegać się, przylegać, rozlegać się, ulegać, wylegać się, zalegać, zalegać się, zlegać się; legawać; zlegować; doleżeć, doleżeć się, leżeć, nadleżeć, należeć, należeć się, obleżeć, odleżeć się, poleżeć, przeleżeć, przeleżeć się, przyleżeć, przynależeć, rozleżeć się, uleżeć, uleżeć się, wyleżeć, wyleżeć się, wzleżeć, zależeć, zależeć się.
Cf LEGŁY
KN