przylec komu (1): Ow drugi krzywi ſzyią z onego wąwozá/ Co mu kielnia przyległá kiedy wypádł z wozá. RejWiz 73v; [Koń ſie ná bok przewróći y przylégł mi nogę/ Rzeczy mię záśię tłoczą/ ruſzyć ſie nie mogę. Albertus A4v].

przylec do czego (1): Albo ieſli téż pokrywká do korytá źle przylęże/ tedy [...] ták długo óną dźiurą wodá będźie źiemię wybijáłá/ áż ſye vczyni wielka dźiurá Strum G2v.

[przylec na czym: Kunſztarzá doſtał/ co mu puzderko ná nos przypráwił [...]. A iż mu ono puzderko tęgo ná nosie przyległo/ máiąc nos nim śćiśniony: tedy gęgnał mowiąc HistFort M3.]

[przylec kogo: Pan halicki; merita nie każdego przylęga [lege: przylegą], prosił o nagrodę zasług. Diar 1566 37.]

przylec komu po kim (1): Iſz za pozwem Ie^go Mści Pana Woiewody Pomorsſkiego, ktory mieli od tegosz, wyzei namienionego Marcina Tokarſkiego, o nie wydanie ſczęſći iego ktora iemu bela przyliegla po Malzonce ſwey, [...] dali, y zaplaćili [...] dostatecznie ZapKościer 1581/19v.

przylec do czego (3): Leop Ios 12/3; tak niechcę nic ex rebellium bonis vkrola prosic okrom iedney wsi poPronskim. Tuszna ktora mi przyległa do Nakla. ActReg 81, 80; [Do tego stawu upuszczają wody z rowu, który bieży na młyn miescki z jeziora Liubiszewa, a ten staw w granicy przyległ do wsi Rokithek. LustrPom 126, 32].

przylec komu, czemu (11): Ten Iáwan miał ſynow więcey/ był Eliſſá/ Dodánin s ktorych Eloes álbo Holás/ ći ſą przodkowie Greccy: [...] Iáſcená/ od tego idą Włoſzy y ći ktorzy im przylegli. BielKron 7; iednę cżęść źiemie Fráncuſkiey zową Togátá álbo Ciſalpmá [lege: Cisalpina] co ná tę ſtronę gor Alpes/ kthora Włoſkim gránicam przyległá. BielKron 280v, 263v, 264v, 275 [2 r.]; SkarJedn 226; StryjKron 16; niebyłoliby to Panu Kanclerzowi cordi frimarczyc się na Lezaisk zemną miedzyrzeczem awykupić gosobie bo y przyległ mu dotych maietnosci ktoremu teraz R.P. dała ActReg 80, 81; KlonFlis Dv; [Ale teras ponieważ iuż nam Turek przyległ/ ſyedźi iuż ſnámi o gránicę/ Nieprzyaćioł nas wiele trapi/ lepiey ſye wtey rzeczy oprzeć Oycu ſwiętemu TarnConsil 30; LustrPom 20; dobry goſpodarz ma ſkupowáć tákową rolą ktoraby mu przyległá ku dźiedźinie Cresc 1571 501; Srzodkiem práwie głębokiey rzeki ſzkutá biegłá Imo dąbrowę/ ktora brzegowi przyległá ZbylDroga B].

przylec k(u) czemu (11): Máią też być y inſzy ſąſiedzi poſtronni pozwáni/ ktorychby też dzyedziny ku kopcom narożnym álbo pobocznym przyległy UstPraw I; A potym Abráhám pogrzebł żonę ſwoię Sarę/ w iáſkini dwoiákiey ná polu ktore przyległo k Mámre [coram Mamre] BibRadz Gen 23/19; Arábia fortunna tá leży ná południe/ ku morzu Arábſkiemu y Perſkiemu przyległá/ ziemiá vrodzáyna/ rzek/ bydłá/ rozmáitych owocow ma doſyć BielKron 264, 174v, 264v, 281v, 283, 290, 337, 450v; Semigália Ziemicá leży miedzy Liflandyią á Kurlándyią/ á ku Południowi Litewſkie Xięſtwo przyległo. KwiatOpis Cv; [BielKron 1551 156; Cresc 1571 501].

przylec co (1): Kurlandia theras Xięſtwo. Kurlándy od Pułnocy Morze przyległo. Ku Południu Zmodźka Ziemiá. KwiatOpis Cv.

przylec z czym (1): A Ieſliby inni ſzláchćicy byli/ máiąc w ſąśiedztwie dźiedźictwá/ których śćiány przyległy z dziedzictwy z témi/ między którémi máią bydź gránice/ [...] tákowi téż ſąśiedźi śćienni [...] máią bydź przypozwáni do ſądu źiemſkiégo SarnStat 461.

przylec gdzie (2): A okolo rzeky Tvrle ktore ziemie przilegli te tes są woyewodztwa Walaskyego LibLeg 10/68; Adria morze nieſpokoyne/ ktore przyległo aſz pod Wenecyią. BudNT h marg.

Ze zdaniem przydawkowym nawiązującym do dopełnienia w zdaniu głównym (1): A vcżyniłem [wydanie Rozmów] z tą śmiáłoſćią/ iż też tá rzecż tákże mnie iáko y onym przyległá/ żebym o prawdzie świádcżył/ y przy niey ſie popiſował. CzechRozm A4v.