« Poprzednie hasło: PRZYCISKANY | Następne hasło: [PRZYCISNĄĆ SIĘ] » |
PRZYCISNĄĆ (58) vb pf
W temacie praet i con: przycisnął, przycisnęł-, przycisnęl- (21), przycisł- (1) OpecŻyw.inf | przycisnąć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | przycisnęlismy | |
2 | m | przycisnąłeś | m pers | |
3 | m | przycisnął | m pers | przycisnęli |
f | przycisnęła | m an | ||
n | przycisnęło | subst | przycisnęły |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | przyciśni | |
3 | niech, niechåj przyciśnie |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | przycisnęlibysmy | |
3 | m | by przycisnął | m pers | |
f | by przycisła | m an |
inf przycisnąć (15). ◊ fut 1 sg przycisnę (1). ◊ 2 sg przyciśniesz (1). ◊ 3 sg przyciśnie (8); -śnie (7), -snie (1) RejPos. ◊ 3 pl przycisną (3). ◊ praet 2 sg m przycisnąłeś (1). ◊ 3 sg m przycisnął (6). f przycisnęła (1). n przycisnęło (2). ◊ 1 pl m pers przycisnęlismy (1). ◊ 3 pl m pers przycisnęli (1). subst przycisnęły (2). ◊ imp 2 sg przyciśni (2). ◊ 3 sg niech, niechåj przyciśnie (2). ◊ con 3 sg m by przycisnął (6). f by przycisła (1). ◊ 1 pl m pers przycisnęlibysmy (1) [zapis: -eli-]. ◊ impers con praet by przycisni(o)no było (1). ◊ part praet act przycisnąwszy (3).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.
przycisnąć do czego (4): á każe mu [pan chłopu] przyćiſnąć obiemá rękomá ſznur do muru GórnDworz T7; á koń ná Smoká wſkocżył wſzytkimi nogámi y przyćiſnął go do ziemie. SkarŻyw 187; ZapKościer 1580/14; KochFr 124.
przycisnąć czym (7): Przeto ieſt cżaſzka aby [...] iey płaſkoſcią cżłowiek tym lepiey przyciſnął gdyby iemu czo potrzeba. GlabGad F3; RejZwierz 120v; Palmo, apud Quintilianum vestigium palmae imprimere, Dłonią przićiſnąwſzy/ znák dłoni vczinić. Mącz [274]a; Protropum, Pirwſzy moſzcz który z grón ciecze niźli ye praſą pzrićyſną [!]. Mącz 328a; SienLek 180; GórnDworz T7; BudBib Is 29/3.
[przycisnąć do czego: Ktorych [Alp] wierzchy przechodząc czáſem ſie nam zdáło/ Iákby nas Niebo do ſkał tuż przyćiſnąć miáło StryjKron XX4.]
przycisnąć na kogo (2): et confirmaſti ſuper me manum tuam. Boć oto ſtrzałki pomſty twey wlepiony ſą w mię a przyciſnąłes na mię rękę twoię. WróbŻołt 37/3. Cf Zwrot.
przycisnąć czym (1): Gdy ſię pomáłu przypátrzem/ cżemu y dla cżego Pan Iezus/ y innych błędnikow zániechawſzy tego [św. Pawła]/ táką świátłośćią y mocą przyćiſnął SkarŻyw 79.
przycisnąć do czego (9): OrzRozm S4; ModrzBaz 20v; Lecż zazdrośćiwy Smok/ ktory mniema áby świát wſzyſtek w gárśći nośił/ á przyćiſnąć do złego mogł/ dobrze żyw był SkarŻyw 14; niech takowych [pijanice] kápłan do pokuty przyćiśnie. WerGośc 268; SarnStat 303, 936; [WerReguła 80]. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym, Zwrot.
przycisnąć komu (1): Ale tych omylácżow znáć iż [Pan] nie dzierży mocno w ręku ſwoich/ też [...] ledá ſnopek/ ſnádnie ie odſtráſzy od niego/ że nie thylko ſwiętych á prawdziwych ſłow iego odbieżą/ ále y ſámegoby ſie ſnadź záprzeli by im trochę więcey przyćiſniono było. RejAp 17.
przycisnąć przez co na co (1): á ná głównéy ſummie ſáméy [...] máią [Żydzi] mieć doſyć: áni przez tákowy liſt zaſtáwny tego/ który záſtáwił/ będą mogli ná więtſzą ſummę przyćiſnąć SarnStat 259.
przycisnąć czym (2): Diar 48; y rad bym to wiedźiał/ iákobyſmy przyśięgą Krolewſką do tego Krolá przyćiſnąć y to mu pokázáć mogli/ że on mnie winien ieſth z tobą o miedzę przeoráną [...] ſądźić OrzRozm S4.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikami: do tego (2), k temu (2); aby, iżby (3), iż, że (2)] (4): gdzye bi naſemye pogranycznim ſpolnem okazacz ſzye wynnoſcz Borzoboathich mogla yaſznyey yego Kro mczi raczil bi ye kthemv prziczyſnacz abi w.m. doſycz vczinyly. LibLeg 11/152v, 11/137, 159; Henryká piątego ſyná iego do tego przyćiſnął [cesarz Karzeł]: iż iurisdicyey [...] vſthępić muśiał NiemObr 169. Cf Zwrot.
przycisnąć do czego (4): CzechEp 10; y zbuntowánie ono Piłatá do ták wielkiego grzechu przyćiſnęło. SkarKazSej 695a; [CiceroBBud 16]. Cf [Ze zdaniem dopełnieniowym], Frazy.
przycisnąć k czemu (1): [Ktorej [rady] zawsze rad chce [król] słuchać [...], jedno że ty przyczyny pana k temu przycisnęły a przypędziły, że [...] ListyPol I 1533/32.] Cf Ze zdaniem dopełnieniowym.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: z zapowiednikami: k temu (1), [do tego]; aby] (1): LibLeg 11/182v; [żadne źimno nigdy go [Massynisy] do tego nie przyćiśnie/ áby miał nákryć głowę. CiceroBBud 16].
»potrzeba przyciśnie« [w tym: do czego (1)] = necessitas cogit JanPrzyw (4): Ale gdy potrzebá gwałtowna przyćiśnie: toż ná Bogá wſpomináią [ludzie] CzechEp 87; Gdy potrzebá przyćiśnie/ wiele ſię czyni y czynić może bez grzechu WujNT 133, 256; SarnStat 893.
[przycisnąć komu: Prze to Krol Alexander gdy mu niemoc przyćiſnęłá/ poſłał z Wilná po tego Balinſkiego StryjKron 698 (Linde).]
przycisnąć czym (2): A gdy iuż głodem przyćiſnął obegnáńce ſwoie Krol ná zamku/ ku roſpácży przychodzili BielKron 354v; ZawJeft 42.
Synonimy: 1. przygnieść; a. objąć, obłapić; 2. przymusić, przyniewolić.
Formacje współrdzenne cf CISKAĆ.
Cf PRZYCIŚNIENIE, PRZYCIŚNIONY
ALKa