[zaloguj się]

PRZELEGAĆ (2) vb impf

Fleksja

inf przel(e)gać (2).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Pozostawać gdzieś, przebywać nie ruszając się, nie opuszczając miejsca [gdzie] (2): Nye chceć tego temi ſlowy rozumyeć Seneká ábyſmy wſtytko w ſzkołách álbo w Burſach myeli przelegáć/ thák żebyſmy ſie do ludzi ná poſlugę yáką vććiwą nye myeli wezbráć/ nye toć rozumie. GliczKsiąż N2.
Zwrot: »w kącie przelegać« = pozostawać na uboczu (1): Ták yáko ſie náucżył domá w kącye przelegáć/ záwżdy ſie chronić ludzi cżyſtych á vććiwych będzye/ wyęcey ſie oględáć będzye ná pyec niż ná ludzye. GliczKsiąż K6.

Formacje współrdzenne cf 2. LEC.

Cf PRZELEGANIE

SBu