« Poprzednie hasło: [OBLAZOWANIE] | Następne hasło: 2. OBLEC » |
1. OBLEC (290) vb pf
W inf -dz (13), -c (8).
o jasne. ◊ W inf: é (5), e (3) Mącz (5:3). ◊ W formach sg m praet é (2) KochPs, OrzJan, e (2) Mącz. ◊ W pozostałych formach e prawdopodobnie jasne (tak w lec).
inf | obléc |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | oblégłem | m pers | |
3 | m | oblégł, oblég, oblég | m pers | oblegli |
f | obległa | m an | oblegli | |
n | obległo | subst | obległy |
plusq | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | był oblégł, oblégł był | m pers | byli obiegli, oblegli byli |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | oblęż |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | bych oblégł | m pers | |
3 | m | by oblégł | m pers | |
n | subst | by obległy |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | oblęż(o)no | |||||
participia | ||||||
part praet act | oblegszy, oblegwszy |
inf obléc (21). ◊ fut 2 sg oblężesz (2). ◊ 3 sg oblęże (3). ◊ 3 pl oblęgą (4). ◊ praet 1 sg m oblégłem (1). ◊ 3 sg m oblégł (140), oblég (3); oblég Calep; oblégł : oblég Leop (7:1), BielKron (92:1). f obległa (2). n obległo (1). ◊ 3 pl m pers oblegli (63). m an [cum N pl: smocy] oblegli (2). subst obległy (1). ◊ plusq 3 sg m był oblégł (12), oblégł był (5); był oblégł RejPos, KwiatOpis, RejZwierc (2), KochPs, SkarŻyw, GórnRozm; oblégł był BibRadz, OrzRozm, GórnDworz; był oblégł : oblégł był BielKron (5:2). ◊ 3 pl m pers byli obiegli (6), oblegli byli (1); byli oblegli : oblegli byli BielKron (4:1). ◊ imp 2 sg oblęż (1). ◊ con 1 sg m bych oblégł (1). ◊ 3 sg m by oblégł (4). ◊ 3 pl subst by obległy (1). ◊ impers praet oblęż(o)no (7). ◊ part praet act oblegszy (6) MiechGlab, Leop, BielKron (3), Mącz, oblegwszy [w tym zapis: oblekwszy (1)] (3) BielSpr, SkarJedn, SkarŻyw.
Sł stp notuje, Cn s.v. oblegam kogo wojskiem, Linde XVII – XVIII w.
oblec o co [= z powodu czego] (1): Znáć iſz go Pan Bog ná co inſzego obracał: bo ſkoro wyſzedł/ Tyburtyny ktore był Ceſarz o ich wyſtępek obległ/ z oblężenia wybawił/ y z Ceſarzem poiednał SkarŻyw 573.
oblec gdzie [w tym: w mieście (w tym: z nazwą miejscową (3)) (6), w + nazwa miejscowa (6); na zamku (w tym: z nazwą miejscową (2)) (7), na + nazwa miejscowa (10), na + nazwa miejscowa + mieście (1); na wieży, w ziemi] (33): MiechGlab 39; Sebá oderwáł lud Iſráelſki od Dawidá/ ktorego Ioáb goniąc Amázám ná drodze zábił/ Sybę w mieśćie obległ/ kthorego głowę przez namowę iedney niewiáſty Ioábowi z miáſtá wydano/ á on teſz oblężenie roſpuśćił. Leop 2.Reg 20 arg; ſyn Kozdráſow Syrochius/ iechał z Herákliuſem do Perſyey/ oblegli oycá Kozdráſá y z brátem ná tey wieży BielKron 164v; [Fryderyk] Bacżąc niechuć Papieżá przećiw ſobie/ obległ go w Rzymie BielKron 183; Włodymierz [...] vćiekł do Wáregow/ od ktorych wźiąwſzy pomoc/ wypędźił záſię bráthá z Nowogrodá/ y obległ go ná Kijowie. BielKron 428, 24v, 39, 66v, 70v, 75 (25); BielSpr 47; BudBib 2.Par 6/28, 1.Mach 5/26; Biſkup Poznáńſki zebrawſzy bliſku tyſiącá iezdnych ná Zbáſzynie go Zamku obległ [Abrahama Zbąskiego] StryjKron 587, 330; ActReg 56.
W połączeniach szeregowych (4): Oblężeſz ie [miasto Jeruzalem]/ á wybuduieſz báſzty y vſypieſz przeciw iemu wáły/ á obtoczyſz ie obozem/ y záſádźiſz tarány przećiw iemu [Et pone adversum eam obsidionem, et aedifica contra eam munitionem et funde contra eam aggerem: et pone contra eam castra, et pone adversus eam arietes undique]. BibRadz Ez 4/2, Ier 37/8; BielKron 122; Abowiem przyidą ná ćię dni: kiedy ćię obtoczą nieprzyiaćiele twoi wáłem: y oblęgą ćię/ y śćiſną ćię ze wſząd [vallo [...] circumdabunt te et coangustabunt te undique] WujNT Luc 19/43.
W przeciwstawieniach: »oblec ... odciągnąć, odstąpić (2), ustępić« (4): Tedy woyſko Fáráonowo wyſzło z Egiptu/ á gdy Káldeyczycy/ ktorzy byli oblegli Ieruzálem poſłyſzeli wieſć o nich/ odćiągnęli od Ieruzalem [qui obsidebant Ierusalaim [...] et ascenderunt ab Ierusalaim]. BibRadz Ier 37/5; Hirkanus pánował lat dwádzyeśćiá y ſześć/ zá niego był obiegł Ieruzálem Antyochus Gryfus/ ále go pieniądzmi vbłagał iż odſtąpił/ y doſtał Sámáryey. BielKron 118v, 179, 228v.
W charakterystycznych połączeniach: oblec miasto + nazwa miejscowa (51), oblec + nazwa miejscowa (110), oblec zamek + nazwa miejscowa (15), oblec zamek i miasto + nazwa miejscowa (8), oblec + nazwa osobowa (26).
»oblec (i) morzem (a. wodą) i ziemią« [szyk zmienny] (3): MAchomet wtory/ oſmy Krol Turecki/ kthory opánowawſzy wſzytkę Trácyą obległ Konſtántynopole wodą y źiemią/ wieże drzewiane nad miáſtem zdźiáławſzy ktore przewiſſſzáły mury ze wſzytkich ſie ſtron záſadził BielKron 251, 279 [2 r.].
»oblec nieprzyjaciela« = circumvadere hostem Mącz (3): Mącz 472d; Oblec nieprzyiaćiela/ niepuſzcżáć żywności/ Nie może tám długo trwáć/ káżdy lud w wielkości. BielSat M4v [idem] BielSjem 35.
»oblec srogim oblężeniem« (1): GAietę obległ Alfons ſrogim oblężeniem RejZwierz 13v.
»oblec ojczyznę« [szyk zmienny] (2): yeden Biás Filozoph/ gdy oycżyzne nyeprzyyacyele yego byli oblegli/ choć inſſy przed nyeprziyacyelmi vcyekáyąc máyetnosći wynosili/ on przed ſię nic nye ruſſał áni wynosił GliczKsiąż H4; Mącz 123c.
»ze wszech (a. wszystkich) stron, na wszytki strony oblec« [szyk zmienny] (5:1): Ruſzywſſy ſie ztámtąd Abimelech/ przićiągnął do miáſteczká Thebes/ kthore ze wſzech ſtron obległ ſwem woyſkiem [circumdans obsidebat exercitu] Leop Iudic 9/50, Iudic 9/44; BielKron 251; BielSat G2v; Obległ nas nieprzyiaciel iuż ná wſzytki ſtrony/ A nie máſz vćiſleyſzey ſnadź żadney Korony. RejZwierc 246; BielSen 16.
»oblec (z) (wielkim) wojskiem, z obozem« = circumdare castris Vulg; circumvadere milite Mącz [szyk zmienny] (5:2): Leop Iudic 9/50, 1.Mach 13/43; A gdy ſię iuż gotował Alárykus krol Gotſki k woli Honoryuſowi do Gálliey/ obległ go z woyſkiem Stylliko Hetman Honoryuſow BielKron 158v; Mącz 123c, 472d; Longobárdowie zwielkimi woyſki Papieżá y Rzym obiegli SkarJedn 199; GórnRozm H2v.
»najachać i oblec« (1): Iudás [...] Náiáchał też záś y obległ iedno miáſtho obronne [Adgressus est autem et civitatem quandam firmam] Leop 2.Mach 12/13.
»oblec i obtoczyć« [szyk 1:1] (2): Tychże dni przyćiągnął z woyſkiem Simon do Gazy/ y obtocżył á obległ ie z obozem [circumdedit eam castris] Leop 1.Mach 13/43; Mącz 123c. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»w koło oskoczyć i oblec« (1): [Izraelowie] nie mieli nigdzyey vścia bez ſzkody/ tám ie Egipcżycy w koło oſkocżyli y oblegli/ ták iż tho było cięſzko ná nie BielKron 30v.
»oblec i (a) ucisnąć« [szyk 1:1] (2): RejPos 50; [Sennacheryb] był z dopuſzcżenia Páńſkiego ták ſrodze obległ y vćiſnął miáſto Ieruzalem/ że iuż przed głodem matki ſwe właſne dziatki ieść muſiáły. RejZwierc 200.
W porównaniu (2): Ale iáko ſie wſzyſczy pocżną błękáć/ iuż nie może być ſmętnieyſza rzecż/ że cżáſem iáko wilcy gdzye w leſie obledz muſzą. RejZwierc 138; Bo ieſli tylko ná then ſpokoyny á ná ten pomierny żywot oglądáć ſie będziemy/ tedy iuż thák muſielibychmy obledz wſzyſcy iáko dzicy wieprzowie w leſie RejZwierc 144v.
Synonimy: 1. obegnać, obtoczyć, okrążyć, otoczyć.
Formacje współrdzenne cf 2. LEC.
Cf OBLEGŁY, OBLĘŻENIE, OBLĘŻONY
JB