[zaloguj się]
[pdf]

OBLEGAĆ (7) vb impf

o oraz e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 oblegåm
praet
pl
3 subst oblegali

praes 1 sg oblegåm (6). ◊ praet 3 pl subst oblegali (1) [wojsko].

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(XVIII) w. (w innym znaczeniu).

Otaczać zbrojnie w celu zdobycia, wzięcia w niewolę; circumsidere, obsidere Mącz, Cn; oppugnare, Mącz; incingere, insidere Calep; admoenire, appugnare, assidere, circumfundere, circumvallare, claudere, (obsidione) cingere, obsidium facere Cn (7): Oppugno, Obliegam/ Kłádę ſie obozem ſzturmowáć. Mącz 330b, 379a, b; Calep 520a, 542b.

oblegać co (1): [Król Zygmunt] naſyłał woyſká ſwoie/ ktore zamki oblegáli/ wśi miáſtecżká puſthoſzyli/ y wiele inych ſzkod cżynili. BielKron 410v.

Zwrot: »oblegać wojskiem« (1): Obsideo, Oblegam woyskiem/ obganiam obſiadam. Mącz 380a.

Synonimy: obganiać, obsiadać, obtaczać, okrążać, otaczać.

Formacje współrdzenne cf 2. LEC.

Cf OBLEGAJĄCY

JB