« Poprzednie hasło: [NADOLNIK] | Następne hasło: NADOŁ » |
NADOLNY (37) ai
a pochylone, o jasne.
comp nådolni(e)jszy (1) (może sup od dolny).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | nådolny | f | N | nådolnå | n | N | nådoln(e), nådolniejsz(e) |
G | G | nådoln(e)j | G | nådoln(e)go, nådolniejsz(e)go | ||||
D | Nådoln(e)mu | D | D | |||||
A | nådolny | A | nådolną | A | nådoln(e) | |||
I | I | nådolną | I | nådoln(e)m | ||||
L | L | nådoln(e)j | L |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | nådolni |
G | nådolnych, nådoln(e)ch | |
A | subst | nådoln(e) |
L | nådolnych |
sg m N nådolny (4). ◊ D Nådoln(e)mu (1). ◊ A nådolny (1). ◊ f N nådolnå (2). ◊ G nådoln(e)j (4). ◊ A nådolną (6). ◊ I nådolną (1). ◊ L nådoln(e)j (1). ◊ n N [nådoln(e)], nådolniejsz(e) (1). ◊ G nådoln(e)go (3), [nådolniejsz(e)go]. ◊ A nådoln(e) (2). ◊ I nådoln(e)m (1). ◊ pl N m pers nådolni (1). ◊ G nådolnych (2), nådoln(e)ch (1); -ych RejAp; -ych: -(e)ch FalZioł (1:1). ◊ A subst nådoln(e) (5). ◊ L nådolnych (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
- 1. Znajdujący się na dole, nisko położony
(34)
- a. O ziemiach, krainach (13)
- b. O częściach ciała ludzkiego (9)
- c. O ozdobie dołu sukni (3)
- d. O piekle (5)
- 2. Zestawienia w funkcji n-loc (2)
- 3. n-pers (1)
»nadolny młynarz«: Item mlynarsz nadolny habet 1 mansum ve dwoim poliu z folwarku wymierzony InwBiskPozn 32.
»nadolna ziemia« = nizina [szyk 10:1] (11): LibLeg 11/44; Turcy z Radulem wzyęli pod Węgry nadolną źiemię/ to ieſt Mołdáwią wielką z miáſtem y z zamkiem Kilią. BielKron 394, 40, 275v, 394, 394v, 398v [2 r.], 427; RejZwierc [207]; áby Krol pierwey do nadolney ziemie pod Białogrod/ y pod Kilią ſwoią mocą przyciągnął. StryjKron 672.
W przeciwstawieniu: »zwirzchni ... nadolny« (1): kto opuśći Páná zwirzchniego ſwego/ iſcie then nadolny Pan nie opuśći go z łáſki á z opyeki ſwoiey. RejPos 257v.
»nadolny pan« = diabeł (1): RejPos 257v cf W przeciwstawieniu.
»nadolna ziemia« (1): A ſwowolne odſyła gdzieś w nadolną zięmię/ [...] Bo to pewnie obiecał iż zá złość każdego/ [...] zła ſławá ſtrapi tu ieſzcże ná ſwiecie/ A tám dyabeł powoli iáko ſwego gniecie. RejZwierc 270v.
»Nadolne Niemcy« (1): Burenſis Hethman Ceſarſki w nadolnych Niemcech był też pogotowiu z ludem ſwoim BielKron 226v.
LW