referować do kogo (1): Rzeczy któré ſądowi ſwému záchowuie Król. [...] Item, ſądźić 12. ſpecies alienationis bonorum regni, y referowáć do Królá gdy áppeluią SarnStat 320.

referować komu (2): ActReg 90; Referendarze ſpráwy Niemieckié Królowi referowáć máią. SarnStat 325; [DudEpist IV 84].

referować co (3): potym Kondytiei spisane wręku maiąc napamiec ie referował, Pan Kanclerz. ActReg 33; SarnStat 325, 970.

[referować na co: Na drugim [liście], co mi Dzierżko przyniosł, niemasz nic inego, jedno iż mi W⟨asza⟩ M⟨iłość⟩ referował na iny list, ktory mie już przez Żulińskiego doszedł. ListyPol II 1548/61.]

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Gdym zAndrzeiowa odiezdzał prawie na wsiadaniu przyszedł do mnie Ziska Gdyzmy Zesce referowali iakimbył przeciwko niemu powiedział ze tak rozumiał iz Rpta rozumiała reformation⟨em⟩ ActReg 90; [DudEpist IV 84; Przeczytawszy list synodowy, p. Chrystof Redt dziękował za prace imm. [...] prosząc, aby do jutrzejszego dnia cierpliwość była [z] strony dostateczniejszego responsu, gdyż jeszcze nie referowali posłowie do tego czasu zborowi, co się na synodzie sprawowało. AktaSynod IV 356].

Ze zdaniem dopełnieniowym, nawiązującym do dopełnienia (dalszego) w zdaniu nadrzędnym: Jedno swym odpisem tego W⟨asza⟩ M⟨iłość⟩ strzeż, abyś W⟨asza⟩ M⟨iłość⟩ refferował na mię, iż ja wiem, za czyją radą i najmem podjął sie Łobocki tales spargere rumores ListyPol II 1548/20.]