[zaloguj się]
[pdf]

NADRAŹNIĆ SIĘ (3) vb pf

się (2), sie (1).

Pierwsze a jasne, drugie pochylone.

Fleksja

fut 2 sg nadråźnisz się (1). ◊ 3 sg nadråźni się (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Pf od „draźnić” ‘zaczepiać kogo, obrażać’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt [kogo (G)] (3): Czáſem ſie też nas nádrazni y człowiek nikczemny/ á y wodá y ogień vtrápi nas RejPs 95v; RejKup x3; Ależ to roskosz wm kiedy się wm nadraznisz człowieka ActReg 174.

Formacje współrdzenne cf DRAŹNIĆ SIĘ.

LW