![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: NAGANNY | Następne hasło: [NAGARNĄĆ SIĘ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAGARNĄĆ (3) vb pf
Oba a jasne.
Fleksja
| inf | nagarnąć |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 1 | m | nagarnął |
inf nagarnąć (1). ◊ praet 1 sg m nagarnął (1). ◊ part praet act nagarnąwszy (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
- 1. Zgarniając zgromadzić w jednym miejscu (2)
- 2. Ogarnąć, opanować (1)
1. Zgarniając zgromadzić w jednym miejscu [czego] (2): Czeſarz [...] kazał ſłup pośrzod rynku wkopáć/ y kazáł páná Turniuſá do niego przywiązáć/ y nágárnąwſzy plugáwego ſmiecia kazał pod nim kurzyć áż ledwe źyw zoſtał RejZwierc 84.
nagarnąć czym w co (1): kazał onych wężow łopátámi w ony gárnce nágárnąć/ potym ſkorámi bydlęcemi ſurowemi obwięzowáć RejZwierc 163.
2. Ogarnąć, opanować [kogo] (1): widzę/ że ią [Kassandrę] duch Apollinowy Zwykły nágárnął: nielża ieno iey poſłucháć. KochOdpr D; [proſiemy ćię zwielką pokorą/ aby nas przy tey wierze ſtałe zachować raczył/ na przećiw wſſemu/ coby nas podkać a nagarnąć mogło UstKościel 149v].
Formacje współrdzenne cf GARNĄĆ.
LW