Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAGODZENIE

Następne hasło: NAGODZIĆ SIĘ »

NAGODZIĆ (3) vb pf

Fleksja

3 sg m praet nagodził (3).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Spowodować, że ktoś się z kimś zetknie [kogo komu] (3):

Fraza: »czart nagodził« (3): Alboć nam cżart nagodzył/ to nieſzcżęſne chłopię RejJóz B3, D4, D7.

Formacje współrdzenne cf GODZIĆ.