![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: NAGORSZY | Następne hasło: NAGORZEJ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[NAGORZEĆ vb pf
a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w gorzeć).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | nagorzåł |
| n | nagorzało | |
praet 3 sg m nagorzåł. n nagorzało.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Powstać w dużej ilości w wyniku spalania: Coż za będą mogli cżynić kámieńmi z kup popiołu ktorego nágorzáło? [de acervis pulveris qui combusti sunt?] Leop 2.Esdr 4/2 (Linde); ſbyerze then popyol quos vorans ignis exussit/ który nagorzal na ołtarzu et ponens iuxta altare y poſſipye y vedle ołtarza TomZbrudzBrul Lev 6/10.
Formacje współrdzenne cf GORAĆ.]
LW