[zaloguj się]
[pdf]

[NAGORZEĆ vb pf

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w gorzeć).

Fleksja
praet
sg
3 m nagorzåł
n nagorzało

praet 3 sg m nagorzåł. n nagorzało.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Powstać w dużej ilości w wyniku spalania: Coż za będą mogli cżynić kámieńmi z kup popiołu ktorego nágorzáło? [de acervis pulveris qui combusti sunt?] Leop 2.Esdr 4/2 (Linde); ſbyerze then popyol quos vorans ignis exussit/ który nagorzal na ołtarzu et ponens iuxta altare y poſſipye y vedle ołtarza TomZbrudzBrul Lev 6/10.

Formacje współrdzenne cf GORAĆ.]

LW