« Poprzednie hasło: NAGOTOWANY | Następne hasło: NAGRAĆ » |
NAGOTOWIĆ (3) vb pf
a jasne; oba o prawdopodobnie jasne (tak w gotowić).
inf | nagotowić |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | nagotowił |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by nagotowił |
inf nagotowić (1). ◊ praet 3 sg m nagotowił (1). ◊ con 3 sg m by nagotowił (1).
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
nagotowić komu (1): A on ſie vkaże przed zyáwieniem iego [...] áby náwroćił ſercá oycowſkie ku ſynom/ [...] á iżby Pánu nágothowił lud iuż ſpráwiony ku niemu. RejPos 295v.
nagotowić prze kogo [= dla kogo] (2): cżłowiek ieden zacny nágotowił hoyną wiecżerzą/ prze wezwáne goſcie ſwoie RejPos 157v.
[nagotowić czego ku czemu: I ku pomazaniu ſioſtry na ſmiertelney poſcielij ma nagotowicz lnianek albo chuſtek czienkich StatNorb 167; A ku profeſſowaniv rącznika, Noziczek. Vody ſwiáczoney nagotovicz. StatNorb 168.]
Synonimy cf NAGOTOWAĆ.
Formacje współrdzenne cf GOTOWAĆ.
LW