[zaloguj się]

NAGOTOWIĆ (3) vb pf

a jasne; oba o prawdopodobnie jasne (tak w gotowić).

Fleksja
inf nagotowić
praet
sg
3 m nagotowił
conditionalis
sg
3 m by nagotowił

inf nagotowić (1).praet 3 sg m nagotowił (1).con 3 sg m by nagotowił (1).

stp notuje, Cn, Linde brak.

Przygotować, przysposobić, przyrządzić [kogo, co] (3): Kaſz v morzá ſtoł przypráwić/ Nálewácżá nágotowić. BierEz D4v.

nagotowić komu (1): A on ſie vkaże przed zyáwieniem iego [...] áby náwroćił ſercá oycowſkie ku ſynom/ [...] á iżby Pánu nágothowił lud iuż ſpráwiony ku niemu. RejPos 295v.

nagotowić prze kogo [= dla kogo] (2): cżłowiek ieden zacny nágotowił hoyną wiecżerzą/ prze wezwáne goſcie ſwoie RejPos 157v.

[nagotowić czego ku czemu: I ku pomazaniu ſioſtry na ſmiertelney poſcielij ma nagotowicz lnianek albo chuſtek czienkich StatNorb 167; A ku profeſſowaniv rącznika, Noziczek. Vody ſwiáczoney nagotovicz. StatNorb 168.]

Synonimy cf NAGOTOWAĆ.

Formacje współrdzenne cf GOTOWAĆ.

LW