![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: NAGRODNY | Następne hasło: NAGRODZENIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAGRODZCA (1) sb m
Fleksja
I sg någrodzcą.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVIII w.
Znaczenia
Ten, który nagradza: Bo Pan ieſt nagrodzcą [Quoniam Dominus retribuens est]/ á ſiedm kroć więcey ći odda. BudBib Eccli 35/11 [13].
Synonimy cf NAGRODZICIEL.
Cf NAGRODZICIEL
ES