![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: NAJECHANY | Następne hasło: NAJEDRZONY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAJEDNAĆ (1) vb pf
Pierwsze a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w jednać).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 1 | m | -em najednał |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 1 | m | bych najednåł |
praet 1 sg m -em najednał. ◊ [con 1 sg m bych najednåł.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Zjednać wiele (z subiektywnym odczuciem wielości) [komu]: Bay iam powiada wskurał zaStefana. zempowinnem swym naiednał aterzaz ie pobito. ActReg 132.
[najednać kogo: Bá prze bogá/ y dla tegóż ia mam bydź dobrodźieyſtwá wdźięcznym/ iżbych ſobie więcéy przyiaćiół náiednał/ y więcéy dobrodźieyſtw odnosił? SenekaGórn 197 (Linde).]
Formacje współrdzenne cf JEDNAĆ.
KCh