Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAJEMNIK

Następne hasło: NAJEMNY »

[NAJEMNIKOW ai

a pochylone; teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w najemnik).

Fleksja

sg
f	N	nåjęmnikowa

pl
N	subst	nåjemnikow(e)

sg f N (praed) nåjęmnikowa. ◊ pl N subst nåjemnikow(e).

Sł stp notuje, Cn brak.

Znaczenia

[Przymiotnik od „najemnik”]
- 1. [Od znacz, ‘człowiek wynajmujący się do pracy’]
- 2. [Od znacz. ‘odnajmujący coś u kogoś, biorący w najem’]

Przymiotnik od „najemnik”:

1. Od znacz, ‘człowiek wynajmujący się do pracy’:

W porównaniu: ZYwoth cżłowiecży ná ſwiećie ieſth boiowánie/ á dni iego/ ſą iáko dni naiemnikowe [sicut dies mercenarii]. Leop Iob 7/1 (Linde).

2. Od znacz. ‘odnajmujący coś u kogoś, biorący w najem’:

W przeciwstawieniu: »najemnikow ... pański«: Cżwarty [sposób najmu]/ iż cokolwiek ſie w dobrách náiętych ſzkody ſtánie/ tedy oná ſzkodá Naiemnikowá ieſt/ nie páńſka SzczerbSpecSax 263 (Linde).

Cf NAJEMNICZY]