« Poprzednie hasło: NAJEŻDŻAJĄCY | Następne hasło: NAJEŻDŻANY » |
NAJEŻDŻANIE (5) sb n
-żdz- (3), -żdż- (1), -zdz- (1).
Oba a oraz pierwsze e jasne (w tym w pierwszym a 1 r. błędne znakowanie); końcowe e z tekstu nie oznaczającego -é (Cn oba e pochylone).
sg | pl | |
---|---|---|
N | najeżdżani(e) | najeżdżaniå |
G | najeżdżaniå | |
A | najeżdżani(e) | |
I | najeżdżanim |
sg N najeżdżani(e) (2). ◊ [G najeżdżaniå.] ◊ A najeżdżani(e) (1). ◊ I najeżdżanim (1). ◊ pl N najeżdżaniå (1).
Sł stp brak, Cn s.v. najazd, Linde XVII w. (z Cn).
najeżdżanie czego (1): PowodPr 31 cf »najeżdżanie i posiadanie«.
najeżdżanie od kogo (1): PowodPr 31 cf »najeżdżanie i posiadanie«.
»najeżdżanie na gardło« = usiłowanie zabicia (1): Ná co náieżdzánia ſzalonemu podobne ná gardło [invasiones ...in vitam] y ná máiętność cudzą? ModrzBaz 141.
»najeżdżanie i posiadanie« (1): cżęſte było náiezdzánie y pośiadánie [Rzymu]/ nietylko od nadálſzych Pogáńſkich Tyrannow/ ále też od ſámych drapieżnych Chrześćiánow PowodPr 31.
[»porażki a najeżdżanie«: S tych porażek á náieżdzánia nieprzyiacioł cżęſthych Grecy ſie fráſowáli HistTroj F3v].
Cf NAJEŻDŻAĆ
KCh