[zaloguj się]
[pdf]

REJESTROWY (1) ai

rejestrowy, [reistrowy].

Oba e oraz o jasne.

Fleksja
sg
n Greistrow(e)go
pl
N subst rejestrow(e)
G rejestrowych

[sg n G reistrow(e)go.] ◊ pl N subst rejestrow(e). ◊ [G rejestrowych.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.: regiestrowy.

Przymiotnik od „rejestr” ‘spis’:
a. Spisowy, inwentarzowy:
Wyrażenie: »księgi rejestrowe« [szyk zmienny]: Inventarium, Regeſtr/ xięgi regeſtrowe. Mącz 483a; [łoże zielone, stół przykryty kobiercem pstrym, 11 rejestrowych ksiąg, Cathechismus niemiecki InwMieszcz 1574 nr 191/143, 1585 nr 262/247].
b. [Oparty na spisie, poparty spisem lub innymi dokumentami:
Wyrażenie: »reistrowe świadectwo« [szyk zmienny]: iste idem procorator opravÿa ÿeſzlÿ bÿ mv bÿlo pottreba szÿvego albo reÿsztrovego szwÿadecztva albo opczego, to vſszÿtko s frÿsthem opravÿla strona KsięgaSądTrześ 1539 nr 856, 1538 nr 823.]

KO