« Poprzednie hasło: NAMAZANIE | Następne hasło: NAMAZANY » |
NAMAZANIEC (2) sb m
wszystkie a jasne (w tym w pierwszym 1 r. błędne znakowanie), e prawdopodobnie jasne (tak w -ec).
Fleksja
sg | |
---|---|
N | namazaniec |
I | namazańc(e)m |
N sg namazaniec (1). ◊ I namazańc(e)m (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Człowiek namaszczony na wysoką godność; tu o Chrystusie; Christus Pol Ant (2): A wy kim mię mowićie być? Odpowiedáiąc lepák Piotr rzekł, (marg) Al. námázáńcem/ To ieſt Królem offiárnikiem y prorokiem (‒) Chriſtuſem Bożym. BudNT Luc 9/20; Znalazł ten pierwey brátá ſwego Symoná/ y mowi mu Nalezliſmy Meſyaſzá/ co ieſt przełożywſzy námázániec. BudNT Ioann 1/41.
Cf POMAZANIEC
TK