[zaloguj się]
[pdf]

REKORDATUM (1) sb n indecl

e oraz o jasne, a pochylone.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zwyczajowe obchodzenie przez organistę lub księdza domów parafian po kweście [rekordacyja, żebranie uczciwe sług kościelnych z śpiewaniem od domu do domu; podźmy na rekordacyją, abo recordatum Cn]:
Zwrot: »iść rekordatum«: Nie w kárczmiéch dla noclegu/ ále w ſzkołách ſtaway. Do ſwych ſie miéy/ gdyby ſie w Niedźielę tráfiło/ Idź z nimi rekordatum/ zaćby co przybyło. WyprPl C2v.

Cf [REKORDACYJA]

LWil