[zaloguj się]

NAMOCZYĆ (22) vb pf

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w moczyć).

Fleksja
inf namoczyć
imperativus
sg
2 namocz

inf namoczyć (4).fut 2 sg namoczysz (2).3 pl namoczą (1).imp 2 sg namocz (10). ◊ [impers con by się namoczyło cf NAMOCZYĆ SIĘ.] ◊ part praet act namoczywszy (5).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Zanurzyć coś w wodzie lub w innym płynie w celu nasycenia tym płynem (22):

namoczyć co w co (1): Albo łáyná iáſkołcze/ poſpołu zgniazdem wocet námocz SienLek 40v.

namoczyć co w czym (15): Ty wizytki rzecży w białym winie namocżywſzy/ á potym trochę przywarzyć/ także ocży maczać. FalZioł V 40v, I 3d, 41c, 72c, 76b, 128d (11); Weźmi muſzkatu/ gwoźdźikow/ kminu kramnego/ námocz to przez noc w Winie/ á názáiutrz vwarz SienLek I16v, 53, 189, 189v.

namoczyć czego w co (1): wźiąć [łajno] koniá ſtárego/ ktoryby owſá wiele iadał/ thego ma w miod lipiec námoczyć SienLek 90v.

namoczyć czego w czym (1): FalZioł I 149; Kopru y Opichu w Winie álbo w czyſtym piwie námoczyć/ á vwárzywſzy pić ono záwżdy Ráno. SienLek 17v, 119v; Bo Tátárowie łotrowſtwo/ z Ruśi do Hordy wychodząc/ wyimuiąc ſercá z pobitych Polakow/ á w iádowitey trućiznie ich námoczywſzy wtykáli ná rożenki czáruiąc ich ku temu náukámi Czárnoxięſkimi/ y ſtáwiáli w rzeki y w ſtáwy StryjKron 370.

a. Polać płynem, zwilżyć, zrosić [co] (1): indźie ieſt źiemiá piaſzcżyſta/ ieſli iey dżdże nienámocżą [alibi terra arenosa, nisi graveseat pluvia]/ bárzo ſkąpo chowa ſwego oracżá. ModrzBaz 119v.

Formacje współrdzenne cf MOCZYĆ.

Cf NAMOCZONY

TK