[zaloguj się]
[pdf]

NAMRZEĆ SIĘ (2) vb pf

a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m namarł sie

fut 1 pl namrz(e)my się (1). ◊ praet 3 sg m namarł sie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Pf od „mrzeć” ‘cierpieć głód’ z formantem na- + się wyrażającym nadmiar (2):
Zwroty: »głodu się namrzeć« (1): tychże dwu pánow záproſzenie ná obiad do páná Chwálcżewſkiego/ [...] niemniey trefne było/ bo y głodu ſie drugi námárł/ y pieszo ſie ná zad [...] kłuſáć muſiał. GórnDworz S6.

»do wolej się namrzeć« (1): Esurio, Chce mi fie yeść. [...] Ut, Est spes nos esurituros satis, Baczę że sie do woliey námrzemy. Mącz 99d.

Synonim: nacirpieć się.

Formacje współrdzenne cf MRZEĆ.

TK