« Poprzednie hasło: [NAMYŚLIĆ] | Następne hasło: NAMYŚLNIE » |
NAMYŚLIĆ SIĘ (17) vb pf
namyślić się (11), namyślić się a. namyslić się [zapis -ſ-] (6).
się (11), sie (6),
a jasne.
inf | namyślić się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | -m się namyślił |
3 | m | namyślił się |
f | namyśliła się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | byś się namyślił | m pers | |
3 | m | m pers | by się namyślili |
inf namyślić się (2). ◊ fut 1 sg namyślę się (2). ◊ 3 pl namyślą się (1). ◊ praet 1 sg m -m się namyślił (3). ◊ 3 sg m namyślił się (3). f namyśliła się (1). ◊ con 2 sg m byś się namyślił (1). ◊ 3 pl m pers by się namyślili (1). ◊ part praet act namyśliwszy się (3).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).
namyślić się na co (4): posłowie nic nie sprawowali, jeno zszedszy się wysłyszeli ty artykuły sterminowane, aby się na nie lepiej namyślić mogli do jutra. Diar 51, 60; Ná to (iáko powiádam) áczem ſię do końcá Nie namyślił; ták iednák vczynię CiekPotr 17. Cf »na dobre swe się namyślić«.
cum inf (1): Boże day żeby śię kiedy námyślili prawdźiwy ſpoſob cnoty poznáć [Atque utinam isti animum inducere possent veram virtutis rationem cognoscere]/ podobnoby śię tem mniey o vrzędy ſtáráli ModrzBaz 39.
Ze zdaniem dopełnieniowym [zaimek pytajny] (2): Y ieſzczem ſię do końcá nie námyślił, cobym Z tych dwu rzeczy miał rádniey obráć ſobie CiekPotr 16; Wrzuććiéſz w ſrogą ćiemnicę/ áż co z nim mam czynić Námyślę ſie GosłCast 68.
»dobrze (długo) się namyślić« (4): Iużem się dobrze namyślił. Diar 60, 51, 60; Potym ſie dobrze długo námyſliwſzy/ Wſtał/ y rzekł KochSz C3.
»w sobie się namyślić« (1): Z których ſłow/ [...] znáć iż tego ſyná w ſkutkn [!] nie było: áż gdy ſię Bog w ſobie námyślił. A ták ono myślenie chcąc wykonáć/ wzruſzył w ſobie [...] dech: z ktorego ſłowo wymówił CzechEp 256.
Synonim: rozważyć.
Formacje współrdzenne cf MYŚLIĆ.
Cf NAMYŚLONY
TK