Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NAMYŚLIĆ SIĘ

Następne hasło: NAMYŚLNY »

NAMYŚLNIE (3) av

namyślnie (1), namyślnie a. namyslnie (2).

a pochylone; e prawdopodobnie jasne (tak zwykle w -e).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

1. Pomysłowo, w sposób szczególny (1)
2. Nieprzypadkowo, świadomie, zgodnie z zamierzeniem (2)

1. Pomysłowo, w sposób szczególny (1): Aleby taki worek muſiał namyſlnie vtkać/ ktoryby był wełną przetkany FalZioł III 42c.

2. Nieprzypadkowo, świadomie, zgodnie z zamierzeniem (2): RejPosWstaw [41³]; Nálaſłby y ná to ſpoſob/ żeby tęn kto nieſłuſznie pożywa/ y trudność namyśinie adverſarzowi zádáie/ prżypłáćić tego muśiał GórnRozm L; [Consulte Namyſlnie. UrsinGramm 290].