[zaloguj się]
[pdf]

NAPARZENIE (7) sb n

Oba a oraz pierwsze e jasne, końcowe e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
G naparzeniå
A naparzeni(e)
L naparzeniu

sg G naparzeniå (1). ◊ A naparzeni(e) (1). ◊ L naparzeniu (5).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. naparzać.

Poddanie rozgrzewającemu działaniu gorącej pary lub płynu; przyłożenie gorącego kompresu (o zabiegach leczniczych) (7): Wezmi oleiek Lilijowy, nardowy każdego rowno po vncigi/ zmieſzay ſpołem, A zagrzawſzy po naparzeniu w cżwierć godziny: namaży krzyże y biodra. FalZioł V 27v, I 19d, V 27v, 41, 93; A ieſliby nápárzenia trzebá/ biorą miętki/ ſzáłwiéy/ piołunu/ ſánty/ lebiódki/ oboiéy po gárśći Oczko 32v.

naparzenie czego (1): Theż gdy vcżyniſz naparzenie głowy s koczenkhow/ z maierany ſpikiceltiki/ vwarzywſzy ty rzecży ſpołem w proſtey wodzie/ tedy boleſci głowne niewymownie vſmierza FalZioł I 128d.

Cf NAPARZYĆ

TK