[zaloguj się]
[pdf]

NAPARZYĆ SIĘ (4) vb pf

Oba a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 f naparzyła się
imperativus
sg
3 niechåj się naparzy

fut 3 sg naparzy się (2). ◊ praet 3 sg f naparzyła się (1). ◊ imp 3 sg niechåj się naparzy (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Poddać się rozgrzewającemu działaniu gorącej pary lub płynu (o zabiegach leczniczych) (4): á ieſli [niewiasta] ſye dobrze nápárzyłá/ tedy iey záś máćicá/ ná práwym mieſtcu śiádłá SienLek 116.

naparzyć się czym (2): gdy ſie tym prochem naparzy vwarzywſzi w wodzie deſzcżowey á wtim macżać gębkę y ciepło przykładać na maciczę. FalZioł I 38d. Cf naparzać się czym na czym,

naparzać się czym na czym (1): czyń to lekárſtwo: warz w Wodźie ślaz/ [...] ze lniánym oleiem á thym ſye niechay nápárzy ná korycie/ áż do ſłábizn SienLek 116.

naparzyć się w czym (1): á gdy ſię w tym pani naparzy/ tedy takie parzenie pomaga naprzeciw tym niedoſtatkom. FalZioł I 125d.

Formacje współrdzenne cf PARZYĆ.

TK