[zaloguj się]
[pdf]

NAPAWANIE (5) sb n

Pierwsze oraz trzecie a, jasne, drugie pochylone; e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N napåwani(e)
G napåwaniå
D napåwaniu
L napåwaniu

sg N napåwani(e) (2). ◊ G napåwaniå (1). ◊ [D napåwaniu.] ◊ L napåwaniu (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Pojenie, dostarczanie płynu do picia (3): [Jakub] nákładł do korytá/ s ktorego nápawano/ rozg rozmáitey bárwy/ áby owce przy nápawániu ná nie ſye zápátrzáły GroicPorz mmv; [Cervus F40 225].
Wyrażenie: »napawanie bydła« (2): y obronił dziewek onych/ płći ſłábey/ y pomogł im pracey wnápawániu bydła SkarŻyw 479; Aquarium ‒ Korito do napawanią bidła. Calep 86a; [LustrMaz II 10].
2. Wodopój; aquatio Mącz, Cn (2): Aquatio intra teli coniectum erat, Nápawánie ná ſtrzeleniu z łuku było. Mącz 13c, 13c.

Cf NAPAWAĆ

TK