« Poprzednie hasło: [NAPĘCZNIEĆ] | Następne hasło: NAPĘDZON » |
NAPĘDZIĆ (10) vb pf
a jasne.
inf | napędzić |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | napędził |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | napądź |
inf napędzić (2). ◊ fut 2 sg napędzisz (1). ◊ 3 sg napędzi (2). ◊ praet 3 sg m napędził (1). ◊ imp 2 sg napądź (3). ◊ part praes act napędziwszy (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
napędzić czego (1): O wierz mi iżeć ten chwaſt wſzędy gęſto roście/ [...] A ná to nie wymyſli lepſzego plewidłá/ Iedno tego nápędzić tám błędnego bydłá. RejWiz 78v.
napędzić kogo (po przeczeniu) (3): GliczKsiąż B5, H7; Friget ibi homo, Nie nápądź go tám. Mącz 137a; [PlutBBud R2v].
[napędzić do kogo: Do vbogiego nikogo nie nápędźi. PlutBBud R2v.]
napędzić kogo (G a. A) w co (1): Y ták mi Bóg tám zdárzył/ że/ Moſkwy nábiwſzy Wielką wielkość/ w przekopy drugich nápędźiwſzy Więźniów znácznych nábrawſzy: lud mnie powierzony Stáwiłem Pánu ſwemu nic nievſzkodzony. KochJez B2.
napędzie miedzy kogo (2): Wyęc myędzy nye [dworzany] nye nápądź cichego/ dobrego/ ſpokoynego. GliczKsiąż H7, B5.
napędzie kogo (G a. A) do czego (1): Wſzytki [ludzie] będą ſwą wyćiągnie/ á zágárnie ie niewodem ſwoim/ y nápędźi ich do ſieći ſwoich/ zkąd będzie mieć radość y weſele. BibRadz Hab 1/15.
napędzić kogo (A) w co (1): on ich káznodźieiá wielki [św. Paweł] ktory ie z świętym Piotrem w ſiatkę Páná Chryſtuſowę napierwey nápędźił/ iż ich wiárá/ ktora záwſze iedná byłá/ teraz ſię miłośćią bliźniego roſpaliłá ReszList 179.
Ze zdaniem celowym (1): bo ieſli człowiekiem Ządza kieruie, że go kędy chce napędzi, Po niem: żądzey ten ſłuży, nie ſámemu ſobie. CiekPotr 21.
Synonimy: 1. nagromadzić, nazbierać, skupić.
Formacje współrdzenne cf PĘDZIĆ.
Cf NAPĘDZON
TK