[zaloguj się]

NAPIRZYĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg f praet napirz(e)ła.

stp brak, Cn s.v. napchlić komorę, Linde XVIII w.

Przybrać pierzem [co]: Chciáłáć też byłá s Pawy porownáć ſie Wroná/ Káżdemu wyłámuiąc po pyorku z ogoná/ Więc tu ogon więc tu grzbyet nápirzełá pyęknie/ Tuſząc że ſie w tych ſtroioch Iáſtrząb ſie iey lęknie. RejWiz 98.

Formacje współrdzenne cf PIERZYĆ SIĘ.

Cf NAPIERZONY

TK