[zaloguj się]
[pdf]

PIERZYĆ SIĘ (2) vb impf

e pochylone.

Fleksja
inf piérzyć się
indicativus
praes
sg
1 piérzę się
conditionalis
pl
3 subst by się piérzyły

inf piérzyć się (1). ◊ praes 1 sg piérzę się (1). ◊ [con 3 pl subst by się piérzyły.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Porastać piórami (o ptakach); plumare Mącz; plumescere Calep (2): Plumo, Obráſtam piérzem/ Poczinam ſie piérzić/ Iáko gdy młode ptaki poczináyą obráſtáć. Mącz 306c; Plumeſco – Pierzę ſie. Calep 814b.
2. [Zmieniać upierzenie: to ie [zięby] tym ták długo maſz chowáć áż do S. Iádwigi/ począwſzy od Márcu: wſzyſtko ſtárym [zbożem]/ gdyby im młodego dał/ tedyby ſie pierzyły á nie śpiewáły CygMyśl G3v.]

Formacje współrdzenne: napierzyć się, opierzyć, opierzyć się, przypierzyć, rozpierzyć, upierzyć się, wypierzyć, wypierzyć się, zapierzyć; napierzać, przypierzać; napirzyć.

Cf PIERZONY

MN