[zaloguj się]
[pdf]

NAPŁODZIĆ SIĘ (4) vb pf

Zawsze sie.

a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
praet
sg
3 n napłodziło sie
conditionalis
sg
3 n by sie napłodziło

praet 3 sg n napłodziło sie (3). ◊ con 3 sg n by sie napłodziło (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Urodzić się, powstać w wielkiej ilości [podmiot: kogo, czego (pl) a. wiele kogo, czego] (4): s tąd że ſie dźiwow morſkich y leśnych nápłodźiło ná ſwiećie/ ktore ſą podobne nieiák cżłowiekowi BielKron 462v.
Fraza: »wiele się napłodziło« (2): kiedy ſie ktorey dziećię vrodziło/ przeriſowáłá mu twarz we cżworę/ [...] á ſtąd ſie thego ludu ták ſzpetnego á ſtráſzliwego wiele nápłodziło BielKron 297v, 294.
Zwrot: »pasmy się napłodzić« (1): Tákich [ktorzy oprócz żon miłośnice mają] yeſt bárzo wyele/ y wſſędy ſie ich páſmy nápłodziło. GliczKsiąż P.

Synonimy: namnożyć się, narodzić się.

Formacje pochodne cf PŁODZIĆ.

Cf NAPŁODZONY

TK