[zaloguj się]
[pdf]

NAPOJENIE (4) sb n

-e- (3), -ę- (1).

a oraz o jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N napojeni(e)
G napojeniå
A napojeni(e)
L napojeniu

sg N napojeni(e) (1). ◊ G napojeniå (1). ◊ A napojeni(e) (1). ◊ L napojeniu (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Danie napoju, zaspokojenie czyjego pragnienia (3):

napojenie kogo, czego (żywotne) (2): Stych słów/ ieſt wźięt wykłád co pán Mat 10. mowi/ o napoięniu kogo/ w imię vcznia MurzNT 148v marg; Syn iego wyiechał do rzeki/ dla nápoienia koniá. Phil E4.

W połączeniu szeregowym (1): LatHar 586 cf Wyrażenie.

Wyrażenie: bibl. »żołcią i octem napojenie« [przy opisie męki Chrystusa] (1): Doday mi ratunku y pomocy/ przez ſwięte dobrodźiejſtwá twoie/ przez [...] bicżowánia gwoźdźie/ włocżnią/ koronę ćierniową/ żołćią y octem nápoienie LatHar 586.
2. Płyn podawany do picia (1): Alboc ono napoýenie. Czo mi go był xiadz vwarził Wſytko mi fnim dobrze ſprawił. Bo mąmli powiedyiecz [!] ſgołá Nielada wthym trunku zioła RejKup p6v.

Cf NAPOIĆ, NAPOJ

TK