[zaloguj się]
[pdf]

MAJĄCY SIĘ (15) part praes act

mający się (14), mając się (1); mający się : mając się HistAl (4 : 1).

sie (11), się (4).

a jasne.

Fleksja
sg
mNmający się fNmając(a) się, mając się
Amający się A
Imającym się I
pl
N m pers mający się
subst mając(e) się
G mających się
D mającym się
A m pers mając(e) się
subst mając(e) się

sg m N mający się (2). ◊ A mający się (4). ◊ I mającym się (1). ◊ f N mając(a) się (1) FalZioł, mając się (1) HistAl. ◊ pl N m pers mający się (1). subst mając(e) się (1). ◊ G mających się (1). ◊ D mającym się (1). ◊ A m pers mając(e) się (1). subst mając(e) się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. mieć.

1. Znajdujący się w określonym stanie [jak] (6): Sospes, Zdrowy/ cziśćie ſie ná zdrowiu y ná fortunách máyący. Mącz 403c.
a. O stanie zdrowia (4):
Wyrażenia: »dobrze się mający« (1): Laeta corpora, Dobrze ſie máyące/ nie chude. Mącz 182d.

»źle się mający« = male habens PolAnt, Vulg (3): poczęli nośić ná łożách zle ſię máiące/ ſkoro vſłyſzeli iż tám był. WujNT Mar 6/55.

~ W przeciwstawieniu: »zdrowy ... źle się mający« (2): Nie potrzebuią zdrowi lekárzá/ ále zle ſię máiący. BudNT Luc 5/31; WujNT Matth 9/12. ~

b. O stanie majątkowym (1):
Wyrażenie: »dobrze się mający« (1): Peculiosus, Bogáty/ Dobrze ſie máyący/ Doſtátny. Mącz 286b.
2. Odnoszący się do kogoś w określony sposób [jak przeciw komu] (1): aequos placabilesque dimittere, Ziednánych y skromnie ſie przećiw ſobie máyących odyecháć. Mącz 302b.
3. Skłonny, chcący coś robić [do czego] (2): Vyrzawſzy lud Rzymſki boiázliwy y do odporu niemáiący ſie/ pocżął: go vpomináć Phil C; LatHar 566.
4. Posiadający określony odcień [ku czemu] (1): ieſth zielony iakoby morzka woda ku więthſzey zielonoſci ſie maiącza FalZioł IV 51b.
5. Wyrażenie: »tak się mający« = tej treści (5): Odpowiedz na tho przez Talifrydę krolową Amazońską ták ſie máiąc. HistAl H2v, E8, F5, I4.

W połączeniu z „w sobie” (1): W then cżás niekthorzy s kſiążąt Dáriuſowych piſáli liſt ták ſie w ſobie máiący. HistAl E5v.

Cf MIEĆ SIĘ

KW