MANELLA (15) sb f
manella a. manelle pl t.
manella (5), manilla (6), manuella (4), [manyla]; manella Calep (2), KlonWor, ZbylPrzyg (2); manilla WyprKr (6); manuella BibRadz (4).
-ll- (14), -l- (1).
Pierwsze a jasne; teksty nie oznaczają é.
Fleksja
|
pl |
du |
N |
manelle |
|
G |
manill, manuell |
|
A |
manelle |
manuelli |
pl N manelle (5). ◊ G manill (4), [manuell]. ◊ A manelle (5). ◊ du A (cum nm) manuelli (I) BibRadz Gen 24/22.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
Drogocenna ozdoba noszona na ramieniu, bransoleta, naramiennik;
dextrocherium (a. dextrocherion) Calep, Cn; spinter Calep; brachiale, castula Cn (15):
Druga para Manill, w kaſdey znich po czteri pari ziarn Rubinowich. WyprKr 15,
15,
23v;
człowiek on wyiął [...] dwie mánuelli ná iey ręce/ ktore ważyły dźieſięć ſykłow złotá. BibRadz Gen 24/22;
Tedym ia włożył náuſznicę ná vcho iey/ y mánuelle ná ręce iey. BibRadz Gen 24/47,
Gen 24/30;
Calep 317a,
998b;
Láńcuchy y mánele tobie ſię mieć godźi/ Bo to nie ieſt vtrátá/ złoto ſię przýgodźi. ZbylPrzyg B2,
B4;
[ſpraw ſobie Pontały/ Mányle/ Iunkiery/ boć iuż dziś ták noſzą PostępekPrCzart 70;
[Temistokles] nálazł na brzegu [morza] nie máło kleynotow y mánuell złotych PlutBBud N2].
W połączeniu szeregowym (1): A nie tylko mężowie/ ále też y niewiáſty z ſwey chući/ przynoſiły zapony/ nauſznice/ pierśćienie/ y mánuelle/ á wſzytki klenoty złote BibRadz Ex 35/22.
W charakterystycznych połączeniach: manelle na ręce (ręku) (4), wciągnione; para manill (4); mieć manelle, włożyć, wyjąć.
Szeregi: »armbandty albo manille« (
2):
(nagł) Armbanti albo Manille. (‒) Armbantow Albo Manill para, w ktorei parze ieſt ſiedm par tablicz Diamentowich triangulowich WyprKr 14v.
»manille albo braceloty« (1): MAnill albo braczeloti iedni na Kſtałt obrączek WyprKr 23v.
Przen: Kajdany, więzy (1): Iuż go ná zgubne imię do więzienia dádzą: W mánelle go vbiorą/ y w káydany wſádzą. KlonWor 38.
Synonimy: armbant, bracelot, naramnica.
AL