Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MANSYJONARYJA

Następne hasło: (MANSYJONARYSTA) »

MANSYJONARYJUS (1) sb m

Fleksja

N sg mansyj(o)naryjus.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Mansjonarz, tytuł, jaki posiadają niektórzy kapłani będący wikariuszami przy kościele katedralnym lub kolegiackim, rzadziej przy kościele parafialnym lub filialnym

Mansjonarz, tytuł, jaki posiadają niektórzy kapłani będący wikariuszami przy kościele katedralnym lub kolegiackim, rzadziej przy kościele parafialnym lub filialnym [stanowniczy, gospody rozpisujący ‒ mansionarius Cn]: ręką właſną podpiſałem ia Ludwik/ y podpiſáli ſie teſz trzey ſynowie iogo/ dzieſięć Biſkupow/ ośm Opatow/ Grábiow piętnaśćie/ y Bibliothekáryus/ Mánſyonáryus/ y Oſtyáryus ieden. KrowObr 31v.

Cf MENSYJONARYSTA, MENSYJONARZ