[zaloguj się]
[pdf]

MENSYJONARZ (5) sb m

mensyjonarz (4), mansyjonarz (1), [mensonarz]; mensyjonarz KrowObr, SarnStat (2); mensyjonarz: mansyjonarz BielKron (1 : 1).

e, o oraz pierwsze a jasne. ◊ -årz- (4), -arz- (1); -årz- KrowObr, SarnStat (2); -årz- : -arz- BielKron (1 : 1).

Fleksja
sg pl
G mensyjonarz(o)w
D mensyjonårzom
A mansyjonårza mensyjonårze

sg A mansyjonårza (1). ◊ pl G mensyjonarz(o)w (1). ◊ D mensyjonårzom (2). ◊ A mensyjonårze (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Duchowny utrzymywany z dochodów beneficjum i obowiązany w zamian za to do spełniania określonych obowiązkow kościelnych; mansionarius, sacerdos a publicis Deiparae laudibus in ecclesia Cn [mansionarius Łać śr] (4): Ten fundował ſiedḿ Menſionárzow ná zamku Krákowſkim/ kthorzy officium pánnie Máryey ſpiewáią. BielKron 378; Marćiná Ryncę Mánſionarzá/ y inych wiele kthorzy przyimowáli Rzymſkie proceſy/ to ieſt liſty/ [...] z miáſtá wyganiał BielKron 393v; SarnStat 1251; [Plebani ſtráwę dawáli Tym vbogim prebandarzom Albo też y menſonarzom MorawRozm K2v].

W połączeniu z określeniem przynależności kościelnej (1): dźiedźic B. [...] zeznał: iż vczćiwym mężom Menſionarzom Kośćiołá Tumſkiégo Krákowſkiégo [...] dwánaśćie grzywien pieniędzy [...] przedał y zápiſał SarnStat 1251; [Czynsz przychodzi od tych kmieci czerskim mensyjonarzom. LustrMaz I 1; między włókami miejskiemi są włóki półtory wolne. Mansyjonarzów kościoła ciechonowskiego LustrMaz II 1, 5, 72, 142; LustrPłoc 20, 24, 47, 172].

2. Dom mieszkalny księży mansjonarzy (1): Ná iákim grunćie zaſádzono káplice/ ołtarze/ menſyonarze/ etć. KrowObr Ss4.

Cf MANSYJONARYJUS, MENSYJONARYJA, MENSYJONARYSTA

MM