« Poprzednie hasło: MAŃCZYSTY | Następne hasło: MAŃKATY » |
MAŃKA (1) sb f
-å-, [-a-]; końcowe a jasne.
Fleksja
sg | |
---|---|
N | måńka |
A | mańkę |
sg N måńka. ◊ [A mańkę.]
Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) ‒ XVIII w.
Znaczenia
Lewa ręka; scaeva, sinistra Mącz; falsa dextra Cn: Scaeva, Latine dicitur sinistra, Lewa ręká/ mańká yáko niktórzi zową. Mącz 370a; [Volck Kkk4v].
[W przen:
Szereg: »karchut a mańka«: (marg) Lewa ręká Antykriſtowá (‒) Wſzákoſz z drugiei ſtrony iáko lewe Antykryſtowo rámię ieſt ſrebrne/ tákżeć teſz lewa ręká iego ieſt duża/ á bárzo dziś on tym kárchutem ſzyrmuie. [...] I właſnie Prorok wymálował ten kárchut á te ſrogą máńkę iego. KrowObraz K4.]
AL