[zaloguj się]
[pdf]

MAŃSTWO (5) sb n

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -stwo).

Fleksja
sg
N maństwo
A maństwo
L maństwie

sg N maństwo (2). ◊ A maństwo (2). ◊ L maństwie (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

1. Stosunek zależności feudalnej; feudum BartBydg, Cn; beneficium Cn (4): Feudum, manstwo, vysluga BartBydg 58; [Cervus F31 53v].
Zwroty: »w maństwie mieć« (1): iż wneth vprośiłá v Krolá [trzecia żona]/ áby iey ſyn Ian Gránowſki s Pilce ná Grábſtwo był przełożon á niektore źyemiány ku Iároſłáwiu w máńſtwie ſwoim miał. BielKron 385v.

»w maństwo [czyje] poddać, wdać się [czemu]« [szyk zmienny] (1:1): S tey przycżyny then Kárzeł kſięſtwo Geldriyſkie w máńſtwo Fráncuſkie poddał BielKron 191; kſiążętá Sląſkie/ Opolſkie/ Cieſzyńſkie/ [...] zápomniawſzy ná ſwoy ſláchetny á ſławny rodzay/ ktory wiedli s kſiążąt polſkich/ odſthąpili od kroleſtwá Polſkiego/ á wdáli ſie w Máńſtwo kroleſtwu Cżeſkiemu BielKron 373.

2. Terytorium lennicze; bona feudalia Cn [czyje] (1): Przycżyná tego był Gwilelm kſiążę Geldriyſkie/ [...] ktory [...] bunty ſtroił przećiw Ceſárzowi z drugimi/ dopieráiąc ſie ná nim bliſkoſcią kſięſtwá Brábánckiego/ ktore ieſt máńſtwo Ceſárſkie BielKron 192.

Synonimy: 1. len, lenno, »prawo mańskie«.

Cf MANOWSTWO

AL