![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [MARENIJI] | Następne hasło: [MARGANIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MARGAĆ (1) vb impf
Fleksja
inf margać.
Sł stp brak, Cn s.v. mardać, Linde XVII – XVIII w. s.v. mardać.
Machać ogonem (wyraz zadowolenia u zwierząt); (cauda) adulari, caudam motitare a. movere Cn:
Zwrot: »ogonem margać«: Niemoże tylie nikt ſſtzenięćiu dáć/ ilie ras może ogonem márgáć. March3 V8.
Cf MARDAĆ, [MARGANIE]
AL