[zaloguj się]
[pdf]

MARGRAB (2) sb m

Pierwsze a jasne; -gråb, -grab-.

Fleksja
sg pl
N margråb margrabowie

sg N margråb (1). ◊ pl N margrabowie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Mieszkaniec margrabstwa, marchii (tu Marchii Brandenburskiej) (1): Marcanus Mercker Márgrab [Margczanin Mymer1]. Mymer2 34v.
2. Tytuł arystokratyczny w Europie zachodniej następujący w hierarchii po książęcym (1):

W połączeniu szeregowym (1): Ten ſzpital opátruią Sláchćicy Rzymſcy/ Kſiążętá/ Gráffowie/ Márgrábowie wſzyſcy w iedney Compánijey ReszList 166.

Cf MARGRABIA, MARGRAF

AL