[zaloguj się]
[pdf]

MARGRABIN (6) ai

margrabin (4), markrabin (2); margrabin LibMal, BielKron, SarnStat (2); markrabin LibLeg (2).

Oba a jasne.

Fleksja
sg
fNmargrabina
Gmargrabin(e)j
Amargrabinę
pl
G margrabinych

sg f N (attrib) margrabina (2). ◊ G margrabin(e)j (1). ◊ A margrabinę (1). ◊ pl G margrabinych (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik dzierżawczy od „margrabia” (6): Dwu mieſzcżan thám dał śćiąć Mſzcżuy kthorzy dzierżeli ſtronę Márgrábinę BielKron 363; IADWIGA poſzlednia żóná Márgrábiná SarnStat 601, 601.

W połączeniu z G sg rzeczownika „pan” (3) Przithim theſſ powye yſſ yeſth vyelye poddanych pana Markrabinych kthorzi povynny szą, stharadawna dawacz plath pyenyązny kſzyandzv poſnanſkiemv LibLeg 7/69v, 7/68v; Item Opony ſtuką oderznall v koliebky pana Margrabiney LibMal 1550/153.

W charakterystycznych połączeniach: kolebka margrabina, poddany (2), strona, żona (2).

Cf MARGRABSKI

AL