« Poprzednie hasło: MARGRABIĆ | Następne hasło: MARGRABINA » |
MARGRABIN (6) ai
margrabin (4), markrabin (2); margrabin LibMal, BielKron, SarnStat (2); markrabin LibLeg (2).
Oba a jasne.
sg | ||
---|---|---|
f | N | margrabina |
G | margrabin(e)j | |
A | margrabinę |
pl | ||
---|---|---|
G | margrabinych |
sg f N (attrib) margrabina (2). ◊ G margrabin(e)j (1). ◊ A margrabinę (1). ◊ pl G margrabinych (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
W połączeniu z G sg rzeczownika „pan” (3) Przithim theſſ powye yſſ yeſth vyelye poddanych pana Markrabinych kthorzi povynny szą, stharadawna dawacz plath pyenyązny kſzyandzv poſnanſkiemv LibLeg 7/69v, 7/68v; Item Opony ſtuką oderznall v koliebky pana Margrabiney LibMal 1550/153.
W charakterystycznych połączeniach: kolebka margrabina, poddany (2), strona, żona (2).
Cf MARGRABSKI
AL