Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MARNOCHWALCA

Następne hasło: [MARNOSZALONY] »

[MARNOSTRAWCA sb m

Fleksja

N sg marnostr(a)wca.

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Ten, kto lekkomyślnie trwoni swe majętności; hulaka, rozrzutnik]

Ten, kto lekkomyślnie trwoni swe majętności; hulaka, rozrzutnik: Quare ne prodigus {(Marnoſtrawcza)} iure possim a quoquam iudicari Glosy II nr 128/17.

Synonimy cf MARNOTRAWCA.

Cf MARNOTRAWCA]