[zaloguj się]

MARNOTRACTWO (1) sb n

Fleksja

G sg marnotråctwa.

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Lekkomyślne trwonienie swych majętności, rozrzutność [czyje]:
Szereg: »marnotractwo i zbytki«: Pohámuymy iedno ſámych śiebie/ márnotractwá ſwego y zbytkow ſwych/ ták w iedzeniu/ w pićiu/ iáko y w drogich ſtroiách/ w chowániu śiłu ſług niepotrzebnych/ koni/ myśliſtwá/ y inſzych rzeczy bez miáry. VotSzl C4.

Synonimy: marnotrawność, marnotrawstwo.

Cf [MARNOTRATA], MARNOTRATNOŚĆ

ZCh