![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: MARNOTRATNIK | Następne hasło: MARNOTRATNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MARNOTRATNOŚĆ (1) sb f
Fleksja
A sg marnotratność.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
Lekkomyślne trwonienie swych majętności, rozrzutność:
W połączeniu szeregowym: Tákże y gniew/ tákże y márnotrátność/ tákże y nikcżemne prożnowánie á márne cżáſu tráczenie/ pilnie ſie ſtáray iákobyś to s ſiebie [...] wygnáć y vlecżyć mogł. RejZwierc 20v.
Synonimy cf MARNOTRACTWO.
ZCh