![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: MARNOTRAWIĆ | Następne hasło: MARNOTRAWNIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MARNOTRAWIENIE (1) sb n
Fleksja
N sg marnotr(a)wi(e)ni(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Bez umiaru, nadmierne i zbyteczne używanie czegoś (tu pokarmów): Heluatio ‒ Ozralſtwo, marnotrawienie. Calep 476a.
Cf MARNOTRAWIĆ
ZCh