[zaloguj się]
[pdf]

MARTWIENIE (3) sb n

a pochylone; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
G mårtwieniå
I mårtwieni(e)m, mårtwienim

sg G mårtwieniå (1). ◊ I mårtwieni(e)m (1) LatHar, mårtwienim (1) WróbŻołt.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Zadawanie swemu ciału cierpienia fizycznego, odmawianie sobie wygod i przyjemności; comperssio cupiditatum, corporis ultronea afflictatio et vexatio Dei et virtutis causa, imperium durum in corpus et cupiditates, perpetuum cum sensibus corporis et illecebris bellum, vincendi sui iuge studium, voluptariae vitae odium hostile et infestum Cn [czego; zawsze: ciała] (3): ktorzy kxiążęta ſtanęły w poſrzodku koſcioła powego pana boga martwienim ciała chwalącego. WróbŻołt 67/26; Y owſſem wnętrzna [pokuta] nic nye yeſt/ gdy zewnątrz nyeſpráwuye rozmáitego martfyenya ćyáłá. KromRozm I I2v; LatHar 135.

Cf MARTWIĆ

MM