[zaloguj się]
[pdf]

METOD (1) sb m

[metod], metodus a. metod, [metodusz].

Teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja
sg pl
G metodu metodusz(o)w
A metod

sg G metodu. ◊ [A metod. ◊ pl G metodusz(o)w.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: metod, metoda.

Zasady, reguły postępowania [methodus – krotka dróga, krótki obyczaj ku osięganiu a sprawowaniu się w której nauce Mącz 219c; sposób, postępek – methodus Cn]:

[metod czego: Obiecali, iż się tą nauką chcą rządźić, [...] a metodu jej właśnie wyrozumiewać AktaSynod I 183; iżby się w prawdziwy jeden metod tej nauki wprawili AktaSynod I 184.]

Wyrażenie przyimkowe: »z metodu swego« = swoim zwyczajem: á tym ia mniey mowić będę/ iż ty mniey mnie mowić zoſtáwiſz z Methodu ſwego. OrzRozm Q2.
[Cf W tym Dyálogu/ pokázuie ſye METHODVS, to ieſt/ Drogá ku prawdźiwey Exequucyey. OrzRozm A].
a. [Dzieło zawierające zbiór podstawowych wiadomości z pewnej dziedziny: W Librariei za sie [...] rzeczy y xiegi thym sposobem popiszane są [...] Metodus Confessionis [...] Libri in sedecimo [...] Metodus Morientium [...] Methoduszow 24 [1592 r.] InwBibl 194.]

Synonimy: postępek, sposob.

MM