![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: MĘCINY | Następne hasło: MĘCZĄCY SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MĘCZĄCY (3) part praes act
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | męczący | f | N | męczącå |
| pl | ||
|---|---|---|
| G | męczących | |
sg m N męczący (1). ◊ f N męczącå (1). ◊ pl G męczących (1).
Sł stp, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. męczyciel.
Znaczenia
1. Zadający cierpienia fizyczne, torturujący (2): Cruciatus [błąd zam. crucians], Męczący/ Dręczący Trapiący. Mącz 69d.
męczący kogo (1): Ták hoyni byli [święci męczennicy] do wylania krwie y bránia ná ſię boleśći/ iſz ręce mordercom vſtawáły/ á ich ćierpliwosć nie vſtawáłá/ śiłá męcżących ie mgláłá SkarŻyw 22.
2. Powodujący cierpienia fizyczne; tu o chorobie (1): Perpetua febris, wſtáwiczna [!] febrá/ bez przeſtanku męcząca. Mącz 292d.
Cf MĘCZYĆ
MP