[zaloguj się]
[pdf]

MĘDRELA (1) sb m

mędrela, [mądrella].

Fleksja

N sg mędrelå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Peior. Człowiek bezpodstawnie uważający się za mądrego: Bo y tam pewnie było wedle Greckiego przełożono tak/ Sic deſeruio patrio Deo. [...] Lecz iákiś mędrela poprawił (to ieſt ſkaził) y nápiſał/ Patri et Deo meo. BudNT przedm b6v; [Sophista [... ] apparens et non existens sapiens. Madrella Cervus Fv].

Cf GWIAZDOMĘDRELLA, MĘDREK, MĘDROSZKA

ZZa