[zaloguj się]

MĘDRKOWAĆ (1) vb impf

Fleksja

inf mędrkować.

stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVIII w.

Rozumować zbyt zawile, komplikować proste sprawy: ácż tho mędrkowie wykłádáią iż to mowił cżárt dla tego będzyecie iáko bogowie iż ich dwoie było Adam y Ewá. Ale tu trudno mędrkowáć/ bo to iáwnie Pan potym wnetże ſam wyłożył/ iż ſie ty ſłowá nie ku Adámowi áni ku Ewie ſciągáły RejZwierc 10.

Cf MĘDROWAĆ

ZZa